Strona główna Nasze wiersze


Panowie...
Wpisany przez Karolina, Lublin   
niedziela, 19 stycznia 2014 19:56

Alarm bombowy! Alarm, Warszawa!
Koniec wolności, mundury zakładać!
Ruszamy za Polskę drodzy panowie,
By bronić tego, co niegdyś nasi
Ojcowie, lecz gdy jak po nich i po nas
Guziki zostaną, Ty musisz walczyć,
Murem stać na Nią! Być może odejdą
W niepamięć Twe wielkie czyny, lecz
Polska pamięta, im nie zapomni winy.

 
Ruda
Wpisany przez Justyna, Jedlina-Zdrój   
piątek, 13 grudnia 2013 14:35

Całą wojnę dzielnie walczyła za co dostała nagrodę.

Ruda!

Ciepłe uczucie zawitało jej w sercu. Miłość prawdziwa!

Zaczęło się dość nie śmiało.

Ruda!

Wesele kolegi było, kiedy weszli w mundurach wojskowych koledzy.

Ruda!

Straciła wzrok na tydzień, może krócej... Władek zemścić się chciał na dręczycielach.

Ruda!

Narzeczoną została Konarskiego starszego. Musiał Władko Warszawę opuścić!

Ruda!

W końcu wrócił!

Ruda!

Ubierała się ona teraz dość skąpo. Kto by myślał? Likwidatorką została!

Ruda!

Rok później! Szczęśliwa u boku Władka w partyzantce została.

Ruda!

Pojechała do mamy dowiedzieć się o tragedii. "Tatuś nie żyje" przekazała matka.

Ruda!

Kiedy zobaczyła na cmentarzu nie za miłego człowieka. Zastrzeliła!

Ruda!

Dobrze wiedziała co matka myślała. Stare powiedzenie prawdziwym się okazało "Dziecka swego nie poznasz." Ruda!

Zemsta przyszła.

Wylądowała w szpitalu.

Ruda!

Przemyślała by to jeszcze raz. Gdyby wiedziała... Wiedziała...

Ruda!

Nowa władza... bardzo im przypadła do gustu. Stawkę najwyższą przyszło jej zapłacić.

Ruda!

Władek walczył, choćby do krwi kropli ostatniej.

Ruda!

Uratował, przytulił.

Ruda!

Co się dalej stało?

 
Wolna?
Wpisany przez Marta, Nowy Sącz   
piątek, 08 listopada 2013 19:25

Wolna?

 

Składajcie sobie Polacy życzenia,

Bo kraj nasz cudu doznał wyzwolenia.

Bo wiek czasu temu niejeden życie oddawał,

Za wolność moją i waszą ofiarą się stawał.

 

Za biel Orła i złoto korony

Nie szczędził ni kropli bezcennej krwi.

Choć nieraz padał na ziemię zmęczony,

Całując ją czule, z słabości swej drwił.

 

Celem życiowym Polska Niepodległa

Zbyt silnym, by bez walki się poddać.

Kiedyś kraju skrzydlata husaria strzegła,

Teraz ktoś inny duszę winien oddać.

 

Gdy brat życie za brata poświęca,

Podobno większej nie masz już ofiary

Jak Bóg nam żywot swym Synem uświęca,

Tak dla poległych nadejdzie czas chwały.

 

Dzięki odwadze i walecznym sercom

Mamy dziś w nazwie wolny kraj.

Tylko żeby nikt teraz nie stał się mordercą,

I nie wydrapał z mniemania wartości 'Wolny Raj'.

 

 

11.11.12 dla Wyzwolicieli

 
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 następna > ostatnia >>

Strona 10 z 15

Czas Honoru Czas Honoru

Ankieta

Czy Twoim zdaniem, serial przyczynił się przywrócenia pamięci o cichociemnych oraz żołnierzach wyklętych?
 

Z planu serii "Powstanie"

Wyszukaj na stronie

Ostatnie komentarze