Wpisany przez Karolina, Tarnobrzeg
|
sobota, 19 lipca 2014 21:01 |
Dziecko Bandyty
Dziecko bandyty, przez mgłę pamięta swojego ojca. Zna go tylko z opowiadań, Swojej matki, Gdy mama opowiada, o mężu rozpiera ją duma, Był niezłomny. Wojna się skończy, jak wolna będzie Polska. Tak zawsze mówił. Łzy do oczu jej napływają, Pewnego lipowego dnia, został powieszony... On niezłomny! W szkole wołają syn bandyty! On jednak, wie swoje Jest dzieckiem powinien się ojca wstydzić, tak uważają oni. On jednak wie swoje, jest z ojca dumny. Nie może, o nim mówić, Bo jest dzieckiem, dzieckiem bandyty...
|
Przykro nam, ale nie możesz komentować tego artykułu, ponieważ nie jesteś zalogowany. Zaloguj się lub załóż konto, jeśli go jeszcze nie posiadasz. Zapraszamy!