24 lutego 2013 - na ten dzień przypada okrągła 60 rocznica zamordowania gen. Augusta Emila Fieldorfa ps. Nil.
Urodzony w Krakowie 1895 roku. Jako 19- latek zgłosił się do oddziałów formowanych przez samego Piłsudskiego.W 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, gdzie rok później awansował na dowódcę kompanii w 1 Pułku Piechoty Legionów. Po wybuchu wojny polsko-bolszewickiej brał udział m.in. w wyzwalaniu Dyneburga, Żytomierza i w wyprawie kijowskiej.
W 1919r. poślubił Janinę Kobylińską.
W 1932r. otrzymał awans na podpułkownika.W niepodległej Polsce kontynuował służbę wojskową. Od 1938 r. pełnił funkcję dowódcy 51. Pułku Strzelców Kresowych w Brzeżanach, na czele którego walczył w kampanii wrześniowej w 1939 r.W tym samym roku Fieldorf ruszył na Węgry i mimo, że został internowany udało mu się przebić do Francji w celu zorganizowania tam Wojska Polskiego.
W 1940r. otrzymał stopień pułkownika. Następni trafił do Wielkiej Brytanii, tam został wyznaczony na emisariusza rządu RP na uchodźstwie do kraju.

6 września, 1940r. dotarł do Warszawy po prawie 2-miesięczniej wyprawie przez Afrykę. 
W stolicy zajął się organizowaniem struktur ZWZ.  W 1942 roku mianowano go komendantem Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK - Kedyw, który prowadził akcje sabotażowe i dywersyjne, likwidował zdrajców i hitlerowskich dygnitarzy. Fieldorf w konspiracji przybrał pseudonim "Nil".
Współorganizował zamach na generała SS, Franza Kutscherę w 1944r. W danym roku mianowano go na komendanta konspiracyjnej organizacji "NIE" ("Niepodległość"), której zadaniem było kontynuowanie prac podziemia polskiego w razie zajęcia ziem Polskich przez sowietów. We wrześniu 44r. Augusta nominowano na stopień generał brygady.

7 marca 1945 r. gen. Fieldorf został przypadkowo aresztowany przez NKWD w Milanówku pod okupacyjnym nazwiskiem Walenty Gdanicki. Nierozpoznany przez władze sowieckie został zesłany do obozu pracy na Uralu. Po odbyciu kary, w 1947r. powrócił do Polski. Po ogłoszeniu obietnicy amnestii w 1948 r. podał swoje prawdziwe nazwisko i zyskał potwierdzenie swojej służby wojskowej. W rezultacie został aresztowany przez UB. Oskarżono go, że "próbował przemocą zmienić ustrój Państwa Polskiego". Zarzuty nie miały nic wspólnego z prawdą, gdyż "Nil" był odpowiedzialny za ustalanie metod działania Kedywu w skali całego kraju. Mimo to 20 października 1952 roku sąd skazał go na karę śmierci. Wyrok wykonano 24 lutego 1953 roku. Gen. August Emil Fieldorf został powieszony o godzinie 15 w więzieniu na Rakowieckiej. Ciało pochowano w nieznanym miejscu. Istnieje relacja, iż generała zmuszono do odsłuchania wyroku na klęcząco i zakatowano go, gdyż stawiał opór. Podobno połamano mu kości i powieszono już zwłoki.
Osoby odpowiedzialne za zbrodnię dokonaną na gen. Fieldorfie nie poniosły kary ...

Ordery i odznaczenia:
Order Orła Białego (pośmiertnie, 2006, przez Lecha Kaczyńskiego)
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1923)
Krzyż Niepodległości (1932)
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1937)
Krzyż Walecznych - czterokrotnie
Złoty Krzyż Zasługi (1929)

Fragment tekstu "Opowieść o moim mężu" Janiny Fieldorf - "Dnia drugiego lutego w 1953-cim roku ostatni raz widziałam Emila. Był smutny, serce mi pękało z bólu i rozpaczy. Wiedział o wyroku. Przyprowadził go jakiś starszy, bardziej ludzki, strażnik. Wprowadził Emila przed kraty, spojrzał na mnie wymownie i odszedł. Po raz pierwszy zostaliśmy sami. Wtedy Emil powiedział: "Czy wiesz dlaczego mnie skazali? - Bo odmówiłem współpracy z nimi. Pamiętaj, 
żebyś nie prosiła ich o łaskę! Zabraniam tego". Powiedziałam - "Domyślam się, ale ja nie tracę nadziei, walczę o ciebie jeszcze". Rozpytywał potem o wszystkich, zwłaszcza interesował się Zosią. Opowiadałam mu, jak sobie radzimy. Potem przyszedł strażnik, oświadczył, że widzenie"skończone, Emil wyszedł. Głowę miał pochyloną, ręce w kieszeniach i ani się obejrzał na mnie."

Źródła:
www.dzieje.pl
www.polskieradio.pl
www.fieldorf.pl
www.wikipedia.pl