Ireneusz Woźniak - ceglarz, wciągnięty przez Karola Ryszkowskiego do współpracy z Abwehrą. Jako kolaborant był szefem kawiarni, w której Rainer i Halbe prowadzili inwigilację.  Po wojnie dzięki Ryszkowskiemu został porucznikiem UB. W 1946 ma żonę Emilię, z którą spodziewa się dziecka. Przeszłość nie daje mu jednak o sobie zapomnieć. W obawie przed ujawnieniem informacji o dawnej kolaboracji z Niemcami postanawia pomagać Helenie.  Wydany przez Tolę zostaje aresztowany za kolaboracje z Gestapo i bandytami.